பொன்னுக்கிழவி

பொன்னுக்கிழவியின் உயிர் இப்பவோ இக்கணமோ என்று இருக்கிறது.உறவினர்கள்,தெரிந்தவர்கள்,வேண்டியவர்கள் வந்து பார்த்துக்கொண்டுபோகிறார்கள்.வரமுடியாதவர்கள் வந்து பார்த்துப்போனவர்களிடம், "எப்பிடி இருக்கு? இப்பபோகுமோ?" என்று வினவினார்கள்.

  வெளி இடங்களில் உள்ளவர்களுக்குத்தந்தியிலும்,தொலைபேசியிலும் நிலைமை அறிவிக்கப்பட்டது.காணிப்பிரச்சினைகாரணமாக கிழவியுடன் மூன்று வருட‌மாக‌ப்பேசாதிருந்த சீதா ஓடிவந்து தலைமாட்டில் இருக்கிறாள்.

 கிழ‌விக்குக்கிட்ட‌ப்போய் "எணை ஆச்சி என்னைத்தெரியுதேணை" என‌ யாராவதுகேட்டால் போதும் சீதாவும் ஓடிப்போய் "எணை க‌ண்ணை முளிச்சுப்பார‌ணை நான் சீதா வ‌ந்திருக்கிறன்".என்று தானும் இருப்ப‌தாக‌ ம‌ற்ற‌வ‌ர்க‌ளுக்குக்காட்டிக்கொண்டாள்.

  "இள‌ந்தாரிப்பொடிய‌ள் திடீர்திடீரென‌ச்சாகுதுக‌ள்.இதுபோக‌மாட்ட‌ன் எண்டு இளுப‌றிப்ப‌டுது".கிழ‌வி இன்ன‌மும் சாக‌வில்லை என்ற‌ எரிச்ச‌லில் இருவ‌ர் பிர‌லாபித்தார்.விபுல‌ன் தோளில் சால்வையும் கையில் க‌ட‌தாசிக்க‌ட்டுமாக‌ அலுவ‌ல் பாக்கிறான்.

  வாய்கொள்ளாத‌ வெற்றிலையைப்போட்டுக் குத‌ப்பிக்கொண்டு மடியிலும் வெற்றிலையையும் சுருட்டையும் கட்டிக்கொண்டு க‌தைக்க‌முடியாம‌ல் பிற‌கு வ‌ருகிறேன் என‌ச்சைகையில் காட்டிவிடு ந‌டையைக்க‌ட்டினார் சின்ன‌ராசு.எட்டு முடிவ‌த‌ற்கிடையில் அவ‌ர்வீட்டில்

வெற்றிலைக்கடை ஆரம்பித்துவிடும்.

  "எடே செல்வன் சுறுட்டைக்கொண்டந்து குடடா. சுறுட்டுக்கேட்டு என்னைக் கரைச்சல் படுத்துகினம்" சுருட்டுக்கேட்டு செல்வனை ஏவினார் கந்தவனம். ஒரு தட்டில் சுருட்டையும் கயிற்றுத்தணலையும் கொண்டுவந்து கந்தவனத்துக்கும் இன்னும் சிலருக்கும் இடையில் வைத்தான் செல்வன்.

  

 கந்தவனம் ஒரு சுறுட்டை எடுத்து வலது காதில் செருகினார். இன்னொன்றை வாயில் வத்து புகையை வெளியேவிட்டார்.சுருட்டு பாதிபுகைந்ததும் இன்னொரு சுருட்டை எடுத்து மடியிலே வைத்துக்கொண்டு அவ்விடத்தை விட்டகன்றார்.

  ஒருவருக்கும்தெரியாமல்  இரவு இரண்டாவது காட்சிக்குப்போவதற்கு சில இளைஞர்கள் திட்டமிட்டனர்.பொன்னுக்கிழவி.பொன்னாத்தா,பொன்னுப்பேத்தி, என எல்லோராலும் அழைக்கப்படும் அவரின் பெயர் பொன்னி என்பது பலருக்குத்தெரியாது..

  பொன்னிக்குப் பத்து வயதாக இருக்கும் போதே அவரின் பாட்டி "எனக்கென்ன என்ரை பொன்னி சாமத்தியப்பட்டாப்போலைதான் கண்ணை மூடுவன்.அதுக்கு முதல் நான் போக மாட்டன்" எனச்சொல்வாள்.

. ஆசை நிறைவேற நான்குவருடங்களுக்கு முன்னமே  பொன்னியின் பாட்டி போய்ச்சேர்ந்து விட்டாள்.

  பொன்னிக்குத்திருமணம்முடிந்து சரஸ்வதி என்ற குழந்தியைப்பெற்

றாள்."என்ரை சரசுவது சாமத்தியப்பட்டாப்போலைதான் சாகுவன்"என்றவபல்லவியைப்பாடத்தொடங்கிய பொன்னியின் தாயும் ஆசை நிறைவேறமுன்னர் காலமானாள்.

 சரஸ்வதி ஆசிரியராகக்கடமியாற்றுகிறாள். அவளது கணவன் பிரபல பாடசாலையின் அதிபர்.அவர்களுக்குப்பிறந்த பெண் குழந்திக்கு சிவசோதி எனப்பெயரிட்டனர்.முன்னோர்க்குத்தான் சற்றும் சளைத்தவள் அல்ல என்பதை நிரூபிக்கும் வகையில்"உவள் சோதி பெரிசானாப்போலைதான் நான் கண் மூடுவன்"என அடிக்கடி கூறினார் பொன்னுக்கிழவி. அவளின்ரை கலியாணவீட்டுக்கும் நீ இருப்பாயணை என ஆறுதல் கூறுவாள் மகள் சரஸ்வதி.

  சிவ‌சோதியும் அம்மாச்சி அம்மாச்சிஎன‌ப்பொன்னியின் ம‌டியிலேநெடுக‌ இருப்பாள். பொன்னுக்கிழ‌வியின் ப‌ர‌ம்ம‌பரையில் ந‌ட‌க்காத்து ந‌ட‌ந்துவிட்ட‌து.சிவ‌சோதி பெரிசாகும்வ‌ரை பொன்னுக்கிழ‌வி உயிருட‌ன் இருந்து விட்டாள்.

" சிவ‌சோதிம் க‌லியாண‌ம் கட்டினாப்போலைதான்நான் க‌ண் மூடுவ‌ன்" என்ற‌புதிய‌ ப‌ல‌ல‌வியைப்பாட‌த்தொட‌ங்கினாள் பொன்னுக்கிழ‌வி.சிவ‌சோதியின் திரும‌ண‌த்துக்கிடையில் பொன்னுக்கிழ‌வி எத்த‌னையோ முறை செத்துப்பிழைத்தாள்.சிவ‌சோதியின் திரும‌ண‌த்த‌ன்று பொன்னுக்கிழ‌வி மிக‌வும்  உசாராக‌ வேலைசெய்தார்.சாக‌கிட‌ந்த‌ கிழ‌வியா இது என‌ அனைவ‌ரும் ஆச்ச‌ரிய‌ப்ப‌ட‌ன‌ர்.

  சிவ‌சோதியின் க‌ண‌வ‌ன் கொழும்பிலே த‌னியார் நிறுவ‌ன‌ம் ஒன்றில் பொறுப்புள்ள‌ அதிகாரியாக‌க் க‌ட‌மை யாற்றுகிறார்.சிவ‌சோதி க‌ண‌வ‌னுட‌ன் கொழும்புக்குப்புற‌ப்ப‌ட்ட‌போது பொன்னுக்கிழ‌வி அழுதுவிட்டாள்.சிவ‌சோதியும் த‌ன‌னை ம‌ற‌ந்து அழுதுதாள்.

  அம்மாச்சி அம்‌மாவைக்க‌வ‌ன‌மாக‌ப் பார்த்துக்கொள்ள‌னை என‌ பொன்னுக்கிழ‌வியிட‌மும். அம்மா அம்மாச்சியைக்க‌வமாக‌ப்பார்த்துக்கொள்ள‌னை என‌த்தாயிட‌மும் கூறினாள் சிவ‌சோதி.   

பொன்னுக்கிழ‌விக்குப்புதிய‌தொரு ஆசை பிறந்த‌து."சோதிக்கொரு பெட்டை பிறாந்தாப்போல‌தான்  நான் சாகுவ‌ன்" என்று கூறினார் பொன்னுக்கிழ‌வி.சிவ‌சோதி க‌ர்ப்ப‌மானாள்.சோதிக்குப்பொம்பிளைப்பிள்ளைபிற‌க்‌க‌வேண்டும் என‌ ஊரில் உள்ள‌ கோயில்க‌ள் எல்லாவ‌ற்றிலும் நேர்த்திவைத்தார் பொன்னுக்கிழ‌வி.எல்லாக்க‌ட‌வுளும் சேர்ந்து  கிழ‌வியை ஏம‌ற்றிவிட்டார்க‌ள். சிவ‌சோதி அழ‌கான‌ ஆண் குழ‌ந்தையைப்பெற்றெடுத்தாள்.அடுத்த‌து

 பொம்பிளைப்பிள்ளைதான் என்று ம‌ன‌தைத்தேற்றினாள் பொன்னுக்கிழ‌வி.

   

  "ச‌ல‌சா ச‌ல‌சா" என்று குழ‌எதையைச்செல்ல‌ங்காட்டினாள் பொன்னுக்கிழ‌வி.அப்போது அங்கே வ‌ந்த‌ ர‌ம‌ண‌ன் "அம்மாச்சி த‌ங்க‌ச்சியின்ரைபேர் ச‌ல‌சா அல்ல‌ சைல‌ஜா " என்று திருத்தினான்.தாய் சிவ‌சோதி அம்மாச்சி என்று கூப்பிடுவ‌தால் அவ‌னும்  அப்ப‌டியே கூறினான்.

  பொன்னுக்கிழ‌வி சாக‌த்துணிந்துவிட்டாள்."பேத்தீன்ரை பொடிய‌ளையும் க‌ண்டாச்சு  நான் இனிச்சாக‌லாம்" என்று  எல்லோரிட‌மும்ச‌ந்தோச‌மாக‌க்கூறூவாள்.ஆண்டொண்று போக‌ப்போக‌ ஆசைக‌ளும் வ‌ள‌ர‌த்தொட‌ங்கின‌."இன்னும் கொஞ்ச‌க்கால‌ம்தான் ச‌ல‌சா பெரிய‌பிள்ளையானாப்போலைதான் நான் க‌ண்மூடுவ‌ன். அவ‌ள‌வும் ய‌ம‌ன்  என‌க்குக்கிட்ட‌ வ‌ர‌மாட்டான்"என்றாள் பொன்னுக்கிழ‌வி.

  சைல‌ஜா பெரிய‌வ‌ளாகுமுன் பொன்னுக்கிழ‌வியைக்கூட்டிப்போக‌ ய‌ம‌ன் வ‌ந்து நிற்கிறான்.அவ‌ளை வ‌ழிய‌னுப்பிவைக்க‌ எல்லோடும் ஆய‌த்த‌மாக‌ நிற்கிறார்க‌ள்.வாச‌லில் கார் வ‌ந்து நின்ற‌து. சிவ‌சோதியும் க‌ண‌வ‌னும் பிள்ளைக‌ளும் இற‌ங்கின‌ர்.சிவ‌சோதி அம்மாச்சி என‌க்கூப்பிட்டு என‌னைத்தெரிகிற‌தா என‌க்கேட்டாள்.பொன்னுக்கிழ‌வி ஒன்றும்பேசாது கிட‌ந்தாள்.சைல‌ஜா கூப்பிட்ட‌போதும் ஒரு அசைவும் தென்ப‌ட‌வில்லை.

சிவ‌சோதிவ‌ந்து இர‌ண்டுநாட்க‌ளாகிவிட்ட‌து.எல்லாம் அப்ப‌டியேதான் உள்ள‌து.  த‌ங்க‌ம் உரைச்சுப்ப‌ருக்கினால் ஆசை அட‌ங்கும் என‌ யாரோஒ ருபுத்திசாலி சொன்னார்.அதையும் செய்து பார்த்தார்க‌ள் ஒரு அசைவும் தென்ப‌ட‌வில்லை.

 பொண்க‌ளிடையே திடீரென‌ ஒருப‌ர‌ப‌ர‌ப்புத்தென‌ட்ட‌து.ச‌த்த‌ம் வெளியேவ‌ராம‌ல் க‌தைத்தார்க‌ள். சில‌ர் ந‌ம்ப‌ மாட்டாம‌ல் உண்மை‌யா என‌ அறிவ‌த‌ற்கு வெளியேசென்ற‌ன‌ர்.அதை அவ‌தானித்த‌ ஆண்க‌ளும் என்ன‌ என‌ அறிவ‌த‌ற்கு ஆர்வ‌ம் காட்டின‌ர்.ஆண்களும் அறிந்துவிட்ட‌ன‌ர்.என்ன‌டாப்பா இந்த‌க்கிள‌வி இப்பிடிக்கிட‌க‌க‌ அது அப்பிடியாப்போச்சு என்ற‌ன‌ர்.

    பொன்னுக்கிழ‌விக்க‌ருகில் சென்ற‌ ச‌ர‌ஸ்வ‌தி மெதுவாக‌க்குனிந்து காத‌ருகே அம்மா என‌ மூன்று முறை கூப்பிட்டாள்.கிழ‌வி மெல்ல‌க் க‌ண்ணைத்திற‌ந்து பார்த்தாள்.சைல‌ஜா சாம‌த்திய‌ப்ப‌ட்டுவிட்டாள் என்று ச‌ர‌ஸ்வ‌தி கூறினாள்.

 கிழ‌வி க‌ண்ணை ந‌ன்றாக‌ விழித்துப்பார்த்துச் சிரித்தாள். ஏதோ சொல்வ‌த‌ற்கு முய‌ற்சித்தாள் . வார்த்தைக‌ள் வ‌ர‌வில்லை.ச‌ர‌ச‌க்கா என‌ யாரோகூப்பிட்ட‌த்திரும்பிப்பார்த்த‌ ச‌ர‌ஸ்வ‌தி மீண்டும் பொன்னுக்கிழ‌வியைப்பார்த்த‌போது க‌ண்க‌ள் மூடி இருந்த‌ன‌. அவை நிர‌ந்த‌ர‌மாக‌ மூடிவிட்ட‌ன‌.

சூ.ஏ.ர‌விவ‌ர் மா 01/02//1981

ஈழ‌நாடு வார‌ம‌ல‌ர் 01/02/1981